De eerste dagen

Jaaa we hebben internet! Tijd om dus even de eerste dagen te delen!

Afgelopen maandag was de dag aangebroken dat we mochten vertrekken. Weggebracht naar station in Eindhoven om vervolgens daar met een deel van de groep naar Schiphol te gaan. Paps en mams een dikke knuffel en dan zwaaien 'tot over 7 weken!!' Op dat moment komt echt het besef dat mijn avontuur gaat beginnen..
Op Schiphol zien we de andere dame van de groep die mee gaat en we gaan ons inchecken. Dat verloopt allemaal goed totdat we bij de douane aankomen. Netjes al mijn spullen in de bakken gedaan, laptop uit de tas, telefoon uit mijn jaszak, jas uit, horloge af enz je kent het vast wel! Door het poortje, alles was goed maar daarna was het even wachten op mijn spullen. Die mocht ik voorlopig niet meenemen totdat ik alles opgenoemd had wat er in zat tot op de kleinste details na. Ik vroeg nog aan de bewaking daar, zie ik er zo gevaarlijk uit dat je me er uit pikt? Nou dat was nog net niet het geval maar er zat iets in mijn tas wat er verdacht uit zag.... Mm.. Ik moet mijn schoenen uit doen, trui uit doen en ik werd even heel grondig gefouilleerd. Uiteindelijk werden er meer mensen bijgehaald, werd er gescand over mijn tas en alles moest er uit gehaald worden. Wat een paniek kreeg ik er van! Gelukkig mocht ik toch door maar vraag ik me nog steeds af wat het is geweest! Na de douane zien we Peter en zoals ze het hier zouden zeggen 'He is the big boss in Holland!' (Van Korein)
Even tijd voor een kopje koffie, even rustig aan doen na het avontuur wat ik net mee heb gemaakt. We zitten gewoon wat te kletsen tot we op eens onze namen door de speaker horen en als laatste mijn naam 'misses van de kruus' zoals het dan op z'n Engels klinkt. We kijken op de klok en ineens oh neee het vliegtuig vertrekt over 20 minuten!! Spullen gepakt en daar ga je dan, rennend over Schiphol naar de gate. Wat een ellende is dat en als je dan bij de gate aankomt krijg je nog even een preek en kunnen wij alleen maar zeggen nee sorry dit zal niet meer gebeuren!! Ik loopt het vliegtuig in en denk alleen maar oepsie wat zullen al deze mensen hier wel niet denken! Maar goed we gaan naar ons plekje en het vliegtuig vertrekt vrij wel meteen, dat heeft ook zo zijn voordelen! En de vliegreis is me prima bevallen, ik had ieder uur iets te doen dankzij mijn lieve vriendinnetjes! Een kruiswoordpuzzel, een verhaal schrijven, een puzzel maken, een wist je dat, noem het maar op of ze hadden het voor me voorbereid! En de rest van de tijd heb ik films zitten kijken of zitten eten haha, wat heerlijk was overigens!
In de avond komen we aan en worden naar het hotel gebracht voor de eerste nacht, ik zit in het busje en denk 'super gaaf, ik zit gewoon in Zuid-Afrika!!!!'
We checken in bij het hotel, gaan naar onze kamer om de spullen daar neer te zetten om vervolgens even een drankje te doen, wat uiteindelijk half 2 wordt! Daarna lekker naar bed en ik denk dat ik er dan helemaal klaar voor ben, laat alles maar beginnen!

De volgende dag rijden we naar de North West University om kennis te maken met Elsa, zij is hoofd van de afdeling educatie op deze universiteit. Het is gewoon een gezellig en fijn kennismakingsgesprek. Daarna gaan we naar onze huisjes en dat ziet er allemaal prima uit!! Joanna regelt dit allemaal en dus ook met haar kennis gemaakt en worden we rond geleid over het terrein. In de middag zijn we boodschappen gaan doen voor in de huisjes en wat een grote supermarkten hebben ze hier! Ik had geen shampoo, dagcrème, make up enz mee hoeven nemen want ze hebben hier echt alles! In de avond zijn we met zijn allen uit eten geweest en ook in restaurants kun je veel krijgen!
Woensdag zijn we naar het plaatsje Evaton gegaan om kennis te maken met Jacob en Ellis, hoofd en coördinator van de day care centers. We worden ontvangen alsof we ze al jaren kennen met een knuffel! De mensen hier zijn zo blij en enthousiast om je te zien! We hebben kennis gemaakt en we zijn even rond geleid in een gedeelte van de township. Ik had me natuurlijk wel al een beetje voorbereid op wat ik misschien ga zien maar dat blijkt wel dat je nooit echt voorbereid kan zijn. Je doet zoveel andere indrukken op en om het in het echt te zien is toch anders! Water hebben ze hier genoeg dus alles wat groen is proberen ze ook groen te houden, op veel plekken staan sproeiers. De huisjes waar de mensen in wonen zien er ook allemaal prima uit! Ook de mensen hier zijn zo vriendelijk, ze zeggen altijd iets tegen je, vragen aan je hoe het met je is en zijn nieuwsgierig, maar dat ben ik natuurlijk ook!! In de middag zijn we naar een basisschool geweest waar we Johan en Angela ontmoeten, 'the boss of the school!' We hebben ook daar een kennismakingsgesprek en lopen even rond op de school (die op dat moment net uit is) Het is mooi om te zien hoe alle kinderen in uniforms lopen en hoe vrolijk ze zijn. Hoe interessant ze het vinden om naar je toe te komen en even hun Engels te oefenen, en poseren voor een foto vinden ze helemaal geweldig en vooral om die dan terug te zien.

En dan was vandaag eindelijk de dag om te gaan kijken naar de day care centers waar we de komende weken zullen gaan werken! Ik vond het spannend, maar ook enthousiast. Je hoort hier bij die gesprekken al zoveel en je pakt heel veel informatie op maar hoe ziet het er nu eindelijk echt uit? Is het zoals ik het me heb voorgesteld of totaal anders? Hoe reageren kinderen? Hoe reageren teachers? Wat gaan we tegenkomen? Toch besluit ik om even alles los te laten en het op me af te laten komen!
We zijn hartstikke welkom en ook wederom hier geven de teachers en principals iedereen een hand en een knuffel. We gaan naar de kinderen toe en in het begin is het voor hun, maar ook voor mij gewoon spannend! Je gaat er bij zitten en kinderen komen vanzelf naar je toe, ze steken hun duim op en dan is het de bedoeling dat ik dat ook doe, je tikt elkaar met de duimen aan en je knijpt er even in. Dit is een gevoel van hallo zeggen vertrouwen geven. En als er eenmaal één kind dat bij je doet komen ze daarna alle twintig haha! Heerlijk gevoel was dat! De teacher verteld de kinderen dat ze allemaal samen liedjes gaan zingen voor ons en iedereen doet mee, het geeft een bepaalde sfeer en welkomst gevoel! Kinderen laten zien wat ze kunnen en daar zijn ze trots op! Al die lieve koppies die je aankijken, dat je ze gewoon meteen in je hart sluit. Wat een mooie ervaring is dat nu al en laat staan hoeveel we mee gaan maken, gaan zien, gaan doen, gaan voelen en gaan proeven van de situaties op de day care als we er vanaf maandag vier dagen in de week naar toe gaan! Ik kijk daar in ieder geval heel erg naar uit en ga er open in! Ik heb hier nu al wel geleerd dat je er niet teveel over na moet denken maar gewoon maar moet zien!
Dus dat ga ik doen!!